مشکلات تیروئید در کودکان
1. مقدمه: اهمیت مشکلات تیروئید در دوران کودکی
هورمون های تیروئید نقش محوری در رشد و تکامل کودکان ایفا می کنند. این هورمون ها در تکامل مغز، رشد جسمی، متابولیسم انرژی و عملکرد صحیح اندام های حیاتی بدن نقش بسزایی دارند. هرگونه اختلال در عملکرد غده تیروئید می تواند منجر به عواقب جدی و بعضاً طولانی مدت شود، به ویژه اگر در مراحل اولیه زندگی تشخیص و درمان به موقع صورت نگیرد. مطالعات نشان داده اند که هورمون های تیروئید برای رشد عصبی در دوران جنینی و دو تا سه سال اول پس از تولد از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. کمبود این هورمون ها در این دوره های حساس می تواند اثرات جبران ناپذیری بر تکامل عصبی کودک داشته باشد. به همین دلیل، توجه به سلامت تیروئید در کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است.
در این مقاله، به طور خاص بر مشکلات کم کاری تیروئید یا هیپوتیروئیدی در کودکان تمرکز خواهیم کرد [User Query]. هیپوتیروئیدی به وضعیتی اطلاق می شود که در آن غده تیروئید به میزان کافی هورمون تولید نمی کند. این وضعیت می تواند به دو شکل مادرزادی (موجود از بدو تولد) یا اکتسابی (ایجاد شده پس از تولد) در کودکان بروز کند. هر دو نوع هیپوتیروئیدی در صورت عدم تشخیص و درمان مناسب می توانند منجر به مشکلات جدی در رشد و تکامل کودکان شوند. هیپوتیروئیدی، چه در بدو تولد وجود داشته باشد و چه بعداً ایجاد شود، یک مشکل نسبتاً شایع در بین کودکان به شمار می رود و تشخیص و درمان زودهنگام آن برای پیشگیری از عوارض احتمالی بسیار حیاتی است.
این مقاله با بهره گیری از جدیدترین دستورالعمل ها و یافته های تحقیقاتی منتشر شده در ایالات متحده آمریکا تهیه شده است [User Query]. منابع اصلی مورد استفاده در این مقاله شامل توصیه های آکادمی اطفال آمریکا (AAP)، انجمن غدد درون ریز (Endocrine Society) و مقالات چاپ شده در مجلات معتبر علمی مانند مجله غدد درون ریز و متابولیسم کودکان (Journal of Pediatric Endocrinology and Metabolism) و مجله تیروئید (Thyroid) می باشد. هدف از این مقاله، ارائه اطلاعات جامع و به روز در مورد هیپوتیروئیدی در کودکان به زبان فارسی برای وب سایت داکپد می باشد.
2. هیپوتیروئیدی مادرزادی در اطفال (Congenital Hypothyroidism in Children)
- شیوع و علل (Prevalence and Causes):
- شیوع: هیپوتیروئیدی مادرزادی به عنوان یکی از رایج ترین اختلالات غدد درون ریز در زمان تولد شناخته می شود. بر اساس آمار موجود، شیوع این بیماری در ایالات متحده آمریکا تقریباً 1 در هر 2000 تا 4000 نوزاد زنده تخمین زده می شود. برخی تحقیقات نشان می دهند که میزان شیوع در گروه های جمعیتی خاص، مانند نوزادان با تبار اسپانیایی و آسیایی، ممکن است بیشتر باشد، در حالی که در نوزادان با تبار آفریقایی این میزان کمتر گزارش شده است. جالب توجه است که داده ها حاکی از افزایش شیوع هیپوتیروئیدی مادرزادی در سال های اخیر هستند. این افزایش می تواند ناشی از پیشرفت در روش های غربالگری و تشخیص موارد خفیف تر بیماری باشد. به عبارت دیگر، با بهبود حساسیت تست های غربالگری، موارد بیشتری از هیپوتیروئیدی مادرزادی، حتی آنهایی که علائم بالینی واضحی ندارند، شناسایی می شوند.
- علل: در اکثریت قریب به اتفاق موارد، هیپوتیروئیدی مادرزادی یک وضعیت دائمی است که ناشی از اختلال در تکامل غده تیروئید یا نقص در فرآیند سنتز هورمون های تیروئید می باشد. این اختلالات می توانند به اشکال مختلفی بروز کنند. یکی از شایع ترین علل، اختلال در تکامل غده تیروئید (Thyroid Dysgenesis) است که شامل مواردی مانند عدم تشکیل کامل غده تیروئید (آژنزی)، کوچک بودن غیرطبیعی غده تیروئید (هیپوپلازی) یا قرارگیری غده تیروئید در محل نامناسب در گردن (اکتوپی) می شود. اختلال در تکامل غده تیروئید، شایع ترین علت هیپوتیروئیدی مادرزادی به شمار می رود. علت دیگر، اختلال در سنتز هورمون تیروئید (Dyshormonogenesis) است. در این حالت، غده تیروئید به طور طبیعی تشکیل شده است اما قادر به تولید هورمون های تیروئید به میزان کافی نمی باشد. این وضعیت ممکن است منشاء ارثی داشته باشد. در موارد کمتر شایع، هیپوتیروئیدی مرکزی (Central Hypothyroidism) رخ می دهد که ناشی از اختلال در عملکرد غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس در مغز است و منجر به کمبود هورمون محرک تیروئید (TSH) می شود. در نهایت، در برخی نوزادان، هیپوتیروئیدی گذرا (Transient Hypothyroidism) مشاهده می شود که یک وضعیت موقتی است و می تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند انتقال داروهای ضد تیروئید از مادر به جنین، وجود آنتی بادی های مسدود کننده گیرنده TSH از مادر، کمبود یا افزایش بیش از حد ید در بدن نوزاد یا مادر، یا برخی از اختلالات ژنتیکی در سنتز هورمون تیروئید باشد. شناخت علل گوناگون هیپوتیروئیدی مادرزادی از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا تشخیص علت دقیق می تواند به پزشکان در تعیین دائمی یا موقتی بودن این وضعیت و همچنین ارائه مشاوره ژنتیکی مناسب به والدین کمک کند.
- غربالگری نوزادان (Newborn Screening): غربالگری تمامی نوزادان برای تشخیص هیپوتیروئیدی مادرزادی باید در روزهای دوم تا چهارم پس از تولد انجام شود. برخی دستورالعمل ها، به ویژه دستورالعمل های آکادمی اطفال آمریکا، زمان انجام این غربالگری را بین 24 تا 72 ساعت پس از تولد توصیه می کنند. هدف اصلی از انجام این غربالگری، تشخیص زودهنگام نوزادان مبتلا و شروع درمان قبل از آن است که آسیب های عصبی ناشی از کمبود هورمون تیروئید رخ دهد. در حال حاضر، سه استراتژی اصلی برای غربالگری هیپوتیروئیدی مادرزادی وجود دارد: 1) اندازه گیری اولیه سطح هورمون محرک تیروئید (TSH) و سپس اندازه گیری سطح هورمون تیروکسین (T4) در نوزادانی که سطح TSH بالایی دارند؛ 2) اندازه گیری اولیه سطح T4 و سپس ارزیابی سطح TSH در نوزادانی که سطح T4 پایینی دارند؛ و 3) اندازه گیری همزمان هر دو هورمون T4 و TSH. در بسیاری از برنامه های غربالگری که در ایالات متحده آمریکا اجرا می شوند، از روش اندازه گیری اولیه TSH استفاده می شود. لازم به ذکر است که نوزادانی که قبل از گذشت 24 ساعت از تولدشان مورد غربالگری قرار می گیرند، بیشتر در معرض خطر نشان دادن نتایج مثبت کاذب در این آزمایش ها هستند. علاوه بر غربالگری عمومی، انجام غربالگری دوم در نوزادان با ریسک بالا، مانند نوزادان نارس (متولد شده قبل از هفته 32 بارداری)، نوزادانی که وزن کمی در هنگام تولد دارند (کمتر از 1500 گرم)، نوزادان بیمار که در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) بستری هستند، نوزادانی که قبل از انجام غربالگری خون دریافت کرده اند و دوقلوهای همسان، به شدت توصیه می شود. این غربالگری دوم معمولاً در سن 2 تا 4 هفتگی نوزاد انجام می شود. غربالگری نوزادان یک اقدام بسیار مهم در حوزه بهداشت عمومی است که می تواند به طور موثری از بروز ناتوانی های ذهنی ناشی از هیپوتیروئیدی مادرزادی جلوگیری کند. با این حال، در حال حاضر، یکپارچگی و هماهنگی کامل در روش ها و زمان بندی انجام غربالگری در سطح جهانی وجود ندارد.
- تشخیص (Diagnosis): نوزادانی که در آزمایش غربالگری اولیه، سطح T4 پایینی دارند و سطح TSH آنها بالاتر از 40 mU/L است، به عنوان مبتلا به هیپوتیروئیدی مادرزادی در نظر گرفته می شوند و باید بلافاصله آزمایش خون سرمی برای تایید تشخیص انجام شود. درمان با هورمون لووتیروکسین (LT4) باید به محض جمع آوری نمونه خون برای آزمایش تاییدیه، بدون انتظار برای دریافت نتایج نهایی، آغاز شود. اگر سطح TSH در آزمایش غربالگری اولیه کمی بالا باشد اما کمتر از 40 mU/L باشد، توصیه می شود که آزمایش غربالگری دوم بر روی یک نمونه خون جدید از نوزاد انجام شود. نتایج این آزمایش ها باید با استفاده از مقادیر نرمال هورمون های تیروئید که برای سن نوزاد مناسب هستند، تفسیر شوند. به طور کلی، نوزادانی که سطح TSH آنها به طور مداوم پس از دو هفتگی از تولد بالاتر از 10 mU/L باشد، غیرطبیعی در نظر گرفته می شوند و باید تحت درمان قرار بگیرند. در برخی موارد، ممکن است نوزادان سطح T4 پایینی داشته باشند اما سطح TSH آنها در محدوده نرمال باشد. این وضعیت ممکن است نشان دهنده نارسایی تیروئید باشد و بیشتر در نوزادان نارس یا نوزادانی که از بیماری های دیگری رنج می برند، دیده می شود. در صورتی که نوزاد علائم بالینی هیپوتیروئیدی را نشان دهد، حتی اگر نتایج آزمایش غربالگری او طبیعی بوده باشد، لازم است که سطح هورمون TSH و T4 آزاد در خون سرم او اندازه گیری شود. برای نوزادانی که تشخیص هیپوتیروئیدی مادرزادی برای آنها مطرح شده است، مشاوره با یک متخصص غدد کودکان توصیه می شود. در فرآیند تشخیص، جمع آوری یک سابقه پزشکی کامل از نوزاد و مادر (شامل سابقه مصرف داروهای مادر در دوران بارداری و سابقه خانوادگی مشکلات تیروئید) و انجام یک معاینه فیزیکی دقیق از نوزاد ضروری است. علاوه بر این، ممکن است برای تعیین علت دقیق هیپوتیروئیدی، از روش های تصویربرداری از غده تیروئید، مانند اسکن رادیوایزوتوپ یا سونوگرافی، استفاده شود، اگرچه نباید شروع درمان را به دلیل انجام این آزمایش ها به تاخیر انداخت. در برخی موارد نیز، ممکن است برای تعیین وجود علل ژنتیکی هیپوتیروئیدی، آزمایش های ژنتیک انجام شود. به طور خلاصه، تشخیص هیپوتیروئیدی مادرزادی نیازمند تفسیر دقیق نتایج غربالگری، انجام آزمایش های تاییدی به موقع و در نظر گرفتن علائم بالینی نوزاد است. همکاری نزدیک بین پزشکان عمومی و متخصصان غدد کودکان برای مدیریت صحیح این وضعیت بسیار حائز اهمیت است.
- درمان (Treatment): درمان انتخابی برای هیپوتیروئیدی مادرزادی استفاده از هورمون لووتیروکسین (LT4) است و به هیچ عنوان نباید از هورمون تری یدوتیرونین (T3) به عنوان درمان اولیه استفاده شود. دوز اولیه توصیه شده برای لووتیروکسین معمولاً بین 10 تا 15 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز است، اما این دوز ممکن است بسته به شدت بیماری و سطح هورمون های تیروئید نوزاد تنظیم شود. در موارد شدیدتر هیپوتیروئیدی، ممکن است پزشک از دوزهای بالاتری برای شروع درمان استفاده کند. هدف اصلی از درمان، دستیابی به وضعیت یوتیروئید یا عملکرد طبیعی تیروئید در اسرع وقت است. انتظار می رود که سطح هورمون T4 در خون نوزاد ظرف دو هفته پس از شروع درمان به بیشتر از 10 میکروگرم در دسی لیتر و سطح T4 آزاد به بیشتر از 2 نانوگرم در دسی لیتر برسد و سطح هورمون TSH نیز باید ظرف مدت یک ماه به محدوده نرمال بازگردد. لازم به ذکر است که مصرف برخی مواد غذایی مانند سویا، فیبر و مکمل های آهن می تواند در جذب لووتیروکسین اختلال ایجاد کند، بنابراین توصیه می شود که از مصرف همزمان این مواد با داروی لووتیروکسین خودداری شود. لووتیروکسین باید به صورت خوراکی تجویز شود. در مواردی که نوزاد قادر به مصرف دارو از راه خوراکی نیست و نیاز به درمان داخل وریدی وجود دارد، دوز داروی داخل وریدی باید حداکثر 80 درصد دوز خوراکی باشد. تنظیم دوز دارو باید به طور دقیق بر اساس سطح هورمون های TSH و T4 آزاد در خون نوزاد انجام شود. اندازه گیری سطح T4 آزاد در خون نوزاد یک هفته پس از شروع درمان می تواند نشان دهنده افزایش مناسب در غلظت سرمی این هورمون باشد. درمان هیپوتیروئیدی مادرزادی با لووتیروکسین بسیار موثر است و در صورتی که به موقع شروع شود و دوز آن به درستی تنظیم گردد، می تواند به طور موثری از بروز عوارض عصبی-رشدی در کودکان جلوگیری کند. آموزش صحیح والدین در مورد نحوه تجویز دارو، زمان مصرف آن و تداخلات احتمالی دارویی و غذایی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
- پیگیری و مدیریت بلندمدت (Follow-up and Long-Term Management): پیگیری منظم سطح هورمون های تیروئید در خون نوزاد برای اطمینان از تنظیم دوز مناسب داروی لووتیروکسین یک امر ضروری است. در طول 6 ماه اول زندگی نوزاد، معمولاً توصیه می شود که هر 1 تا 2 ماه یک بار آزمایش خون برای اندازه گیری سطح هورمون های تیروئید انجام شود و پس از آن، در فاصله سنی 6 ماهگی تا 3 سالگی، این آزمایش ها هر 2 تا 3 ماه یک بار تکرار می شوند. پس از سن 3 سالگی، ممکن است فواصل بین انجام آزمایش ها طولانی تر شده و هر 6 تا 12 ماه یک بار انجام شوند. هدف اصلی از انجام این پیگیری ها، حفظ سطح هورمون TSH در محدوده هدف درمانی است که معمولاً بین 0.5 تا 2.0 mU/L در نظر گرفته می شود. در بسیاری از موارد، درمان با لووتیروکسین برای نوزادان مبتلا به هیپوتیروئیدی مادرزادی یک درمان مادام العمر خواهد بود. با این حال، در برخی موارد هیپوتیروئیدی گذرا، ممکن است پس از سن 3 سالگی و با نظر پزشک متخصص، درمان با لووتیروکسین به طور موقت قطع شده و عملکرد غده تیروئید نوزاد مجدداً ارزیابی شود. مدیریت بلندمدت هیپوتیروئیدی مادرزادی نیازمند همکاری نزدیک بین والدین، پزشک عمومی و متخصص غدد کودکان است. پیگیری منظم و تنظیم دوز دارو با رشد کودک برای اطمینان از تکامل عصبی و جسمی طبیعی او ضروری است.
- عوارض عدم درمان (Complications of Untreated CH): عدم تشخیص و درمان به موقع هیپوتیروئیدی مادرزادی می تواند منجر به عواقب جبران ناپذیری شود که مهمترین آنها ناتوانی ذهنی شدید است. با این حال، تشخیص زودهنگام و شروع درمان مناسب می تواند منجر به پیامدهای عصبی-شناختی تقریباً طبیعی در بزرگسالی شود. علاوه بر ناتوانی ذهنی، سایر عوارض عدم درمان هیپوتیروئیدی مادرزادی شامل اختلال در رشد جسمی، تاخیر در تکامل حرکتی و شناختی، مشکلات تغذیه ای، یبوست طولانی مدت، زردی طولانی مدت (یرقان)، بی حالی و کاهش دمای بدن (هیپوترمی) می باشد. این داده ها به وضوح بر اهمیت حیاتی انجام غربالگری نوزادان و شروع درمان در دو هفته اول زندگی برای پیشگیری از این عوارض جدی تاکید می کنند.
- موارد خاص (Special Cases): در مدیریت هیپوتیروئیدی مادرزادی، توجه به موارد خاص از اهمیت ویژه ای برخوردار است. نوزادان نارس و نوزادان با وزن کم هنگام تولد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به هیپوتیروئیدی گذرا یا تاخیر در افزایش سطح هورمون TSH هستند و به همین دلیل ممکن است نیاز به انجام غربالگری دوم در سنین بالاتر داشته باشند. در مورد دوقلوها، به ویژه دوقلوهای همسان، به دلیل احتمال اختلاط خون در دوران جنینی، ممکن است نیاز به گرفتن نمونه خون دوم برای غربالگری در سن دو هفتگی باشد. نوزادان مبتلا به سندرم داون نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به مشکلات تیروئید قرار دارند و ممکن است نیاز به انجام غربالگری های اضافی در طول دوران نوزادی و کودکی داشته باشند. هیپوتیروئیدی مرکزی، که ناشی از اختلال در عملکرد غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس است، تشخیص و درمان پیچیده تری نسبت به هیپوتیروئیدی اولیه دارد و نیازمند ارزیابی دقیق محور هیپوتالاموس-هیپوفیز می باشد. در این موارد، قبل از شروع درمان با لووتیروکسین، لازم است که عملکرد غده فوق کلیه نوزاد مورد بررسی قرار گیرد. مدیریت صحیح هیپوتیروئیدی مادرزادی در این موارد خاص، نیازمند توجه ویژه به عوامل خطر و انجام غربالگری ها و ارزیابی های مناسب بر اساس شرایط هر نوزاد است.
4. هیپوتیروئیدی اکتسابی در اطفال (Acquired Hypothyroidism in Children)
- شیوع و علل (Prevalence and Causes):
- شیوع: هیپوتیروئیدی اکتسابی، وضعیتی که پس از تولد در کودکان ایجاد می شود، تقریباً در 1 از هر 1250 کودک رخ می دهد. این بیماری بیشتر در کودکان بزرگتر و نوجوانان شایع است. در یک مطالعه انجام شده، هیپوتیروئیدی اکتسابی به عنوان شایع ترین اختلال تیروئید در بین کودکان شناخته شده است. به نظر می رسد که شیوع هیپوتیروئیدی اکتسابی در بین کودکان یک نگرانی رو به رشد در حوزه سلامت است.
- علل: شایع ترین علت هیپوتیروئیدی اکتسابی در کودکان، بیماری خودایمنی تیروئیدیت هاشیموتو است. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به غده تیروئید حمله کرده و باعث آسیب به آن می شود. علاوه بر این، علل دیگری نیز می توانند منجر به هیپوتیروئیدی اکتسابی در کودکان شوند، از جمله کمبود یا افزایش بیش از حد ید در رژیم غذایی، آسیب به غده هیپوفیز، انجام پرتودرمانی به ناحیه گردن، برداشتن غده تیروئید از طریق جراحی و مصرف برخی داروهای خاص. همچنین، برخی کودکان که دارای شرایط خاصی مانند سندرم داون و سندرم ترنر هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به هیپوتیروئیدی قرار دارند. به طور کلی، اگرچه تیروئیدیت خودایمنی شایع ترین علت هیپوتیروئیدی اکتسابی در کودکان محسوب می شود، عوامل محیطی و ژنتیکی نیز می توانند در بروز این بیماری نقش داشته باشند.
- علائم و نشانه ها (Signs and Symptoms): علائم هیپوتیروئیدی اکتسابی ممکن است به تدریج ظاهر شده و در ابتدا غیر اختصاصی باشند. برخی از علائم شایع این بیماری در کودکان شامل احساس خستگی و بی حالی، افزایش وزن متوسط، احساس سرما بیش از حد معمول، خشکی پوست، ریزش مو، یبوست، کند شدن روند رشد و بروز مشکلات در یادگیری در مدرسه می باشد. در برخی موارد، پزشک ممکن است بتواند با معاینه فیزیکی، بزرگ شدن غده تیروئید (گواتر) را در ناحیه گردن کودک لمس کند. در نوجوانان مبتلا به هیپوتیروئیدی اکتسابی، ممکن است تاخیر در شروع علائم بلوغ نیز مشاهده شود. تشخیص هیپوتیروئیدی اکتسابی می تواند چالش برانگیز باشد زیرا علائم آن ممکن است مبهم بوده و با علائم سایر بیماری ها اشتباه گرفته شود. به همین دلیل، توجه ویژه به هرگونه کندی در روند رشد کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است.
- تشخیص (Diagnosis): تشخیص هیپوتیروئیدی اکتسابی در کودکان از طریق انجام آزمایش خون برای اندازه گیری سطح هورمون محرک تیروئید (TSH) و هورمون تیروکسین (T4) صورت می گیرد. در هیپوتیروئیدی اولیه، که شایع ترین نوع آن است، سطح TSH در خون بالا و سطح T4 پایین خواهد بود. در نوع دیگری از هیپوتیروئیدی به نام هیپوتیروئیدی ثانویه یا مرکزی، که ناشی از مشکل در غده هیپوفیز است، هر دو سطح TSH و T4 در خون پایین خواهند بود. علاوه بر این، اندازه گیری سطح آنتی بادی های تیروئید در خون، مانند آنتی بادی های ضد پراکسیداز تیروئید (TPO)، می تواند به تشخیص بیماری خودایمنی تیروئیدیت هاشیموتو کمک کند. آزمایش خون ابزار اصلی برای تشخیص هیپوتیروئیدی اکتسابی در کودکان است و تفسیر صحیح نتایج این آزمایش ها با در نظر گرفتن محدوده های مرجع متناسب با سن کودک از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در موارد پیچیده، مشورت با یک متخصص غدد کودکان می تواند بسیار مفید باشد.
- درمان (Treatment): درمان هیپوتیروئیدی اکتسابی در کودکان معمولاً با استفاده از یک هورمون تیروئید مصنوعی به نام لووتیروکسین انجام می شود. این دارو معمولاً به صورت یک قرص خوراکی یک بار در روز تجویز می شود و در بیشتر موارد، مصرف آن برای تمام عمر ضروری است. دوز داروی لووتیروکسین بر اساس وزن بدن کودک و سطح هورمون های تیروئید در خون او توسط پزشک تنظیم می شود. انجام آزمایش خون به طور منظم برای نظارت بر سطح هورمون های تیروئید و تنظیم دوز دارو در صورت نیاز بسیار مهم است. معمولاً توصیه می شود که 6 تا 8 هفته پس از شروع درمان یا هر بار تغییر دوز دارو، آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون ها تکرار شود. درمان هیپوتیروئیدی اکتسابی با لووتیروکسین یک روش ایمن و موثر است. پیگیری منظم وضعیت کودک و تنظیم دوز دارو بر اساس نتایج آزمایش ها برای حفظ سطح طبیعی هورمون ها و بهبود علائم بیماری ضروری است.
- مدیریت بلندمدت (Long-Term Management): در بیشتر موارد، هیپوتیروئیدی اکتسابی یک بیماری مزمن و دائمی است و نیاز به درمان مادام العمر دارد. به همین دلیل، پیگیری منظم وضعیت کودک توسط پزشک و انجام آزمایش های دوره ای برای نظارت بر سطح هورمون های تیروئید و تنظیم دوز دارو در صورت لزوم، از اهمیت بالایی برخوردار است. کودکان مبتلا به هیپوتیروئیدی اکتسابی که به طور مناسب تحت درمان قرار می گیرند، می توانند زندگی سالم و فعالی داشته باشند. مدیریت بلندمدت این بیماری شامل پایبندی به برنامه درمانی تجویز شده توسط پزشک، انجام پیگیری های منظم و آگاهی از علائم و نشانه های کمبود یا مصرف بیش از حد دارو می باشد. آموزش صحیح به کودک و خانواده در مورد ماهیت مزمن هیپوتیروئیدی اکتسابی و اهمیت پیروی از دستورالعمل های درمانی برای اطمینان از حفظ کیفیت زندگی مطلوب، یک جزء اساسی از مدیریت این بیماری به شمار می رود.
5. دستورالعمل ها و توصیه های انجمن های پزشکی آمریکا (Guidelines and Recommendations from American Medical Associations)
- آکادمی اطفال آمریکا (American Academy of Pediatrics – AAP): آکادمی اطفال آمریکا قویاً توصیه می کند که تمامی نوزادان در سراسر جهان بین 2 تا 4 روز پس از تولد برای تشخیص هیپوتیروئیدی مادرزادی مورد غربالگری قرار گیرند. این سازمان تاکید دارد که درمان با هورمون لووتیروکسین باید به محض تشخیص هیپوتیروئیدی مادرزادی آغاز شود، ترجیحاً در دو هفته اول زندگی نوزاد. دوز اولیه توصیه شده برای لووتیروکسین 10 تا 15 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز است. پیگیری منظم سطح هورمون های TSH و T4 آزاد در خون نوزاد برای تنظیم دقیق دوز دارو بر اساس نیازهای او ضروری است. آکادمی اطفال آمریکا همچنین انجام غربالگری دوم را در نوزادانی که در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به هیپوتیروئیدی مادرزادی هستند، توصیه می کند. علاوه بر این، این سازمان تاکید دارد که در صورت وجود علائم بالینی هیپوتیروئیدی در نوزاد، حتی اگر نتایج آزمایش غربالگری اولیه او طبیعی بوده باشد، باید آزمایش های عملکرد تیروئید برای او انجام شود. دستورالعمل های آکادمی اطفال آمریکا بر اهمیت حیاتی غربالگری جهانی نوزادان، تشخیص زودهنگام و درمان سریع هیپوتیروئیدی مادرزادی برای جلوگیری از عوارض عصبی-رشدی تاکید فراوان دارد. این رهنمودها به عنوان یک استاندارد طلایی در مدیریت هیپوتیروئیدی مادرزادی در ایالات متحده آمریکا شناخته می شوند و بر اساس آخرین یافته های علمی به طور مداوم مورد بازنگری و به روز رسانی قرار می گیرند.
- انجمن غدد درون ریز (Endocrine Society): انجمن غدد درون ریز نیز بر اهمیت غربالگری هیپوتیروئیدی مادرزادی در سطح جهانی تاکید دارد و توصیه می کند که این غربالگری در تمامی کشورهای جهان به عنوان یک برنامه بهداشت عمومی اجرا شود. این انجمن توصیه می کند که درمان با لووتیروکسین در نوزادان مبتلا به هیپوتیروئیدی مادرزادی باید در اسرع وقت آغاز شود و نباید از دو هفته پس از تولد یا بلافاصله پس از دریافت نتایج آزمایش سرمی تاییدی در نوزادانی که در غربالگری دوم تشخیص داده شده اند، به تاخیر بیفتد. دوز اولیه لووتیروکسین توصیه شده توسط این انجمن نیز 10 تا 15 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز می باشد. انجمن غدد درون ریز همچنین توصیه می کند که برای تعیین علت دقیق هیپوتیروئیدی، از روش های تصویربرداری از غده تیروئید استفاده شود، اما انجام این آزمایش ها نباید باعث تاخیر در شروع درمان گردد. این انجمن بر اهمیت پیگیری منظم وضعیت نوزادان مبتلا به هیپوتیروئیدی مادرزادی و ارزیابی نیاز به ادامه درمان در سن 3 سالگی تاکید دارد. به طور کلی، دستورالعمل های انجمن غدد درون ریز بر اهمیت تشخیص زودهنگام، درمان سریع و پیگیری مناسب هیپوتیروئیدی مادرزادی و اکتسابی در کودکان تاکید می کند. این دستورالعمل ها با ارائه توصیه های مبتنی بر شواهد علمی، نقش مهمی در بهبود کیفیت مراقبت از کودکان مبتلا به مشکلات تیروئید ایفا می کنند.
6. نتیجه گیری (Conclusion)
مشکلات تیروئید، به ویژه هیپوتیروئیدی، در دوران کودکی از اهمیت بسزایی برخوردار است. هیپوتیروئیدی مادرزادی، در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع، می تواند منجر به عوارض جبران ناپذیری شود. غربالگری نوزادان نقش حیاتی در تشخیص زودهنگام این بیماری دارد و باید به عنوان یک برنامه بهداشت عمومی در سطح جهانی اجرا شود. درمان هیپوتیروئیدی مادرزادی و اکتسابی با داروی لووتیروکسین بسیار موثر است و با پیگیری منظم وضعیت کودک و تنظیم دوز دارو می توان از بروز عوارض جدی جلوگیری کرد. رعایت دستورالعمل ها و توصیه های ارائه شده توسط انجمن های پزشکی معتبر در آمریکا برای مدیریت صحیح مشکلات تیروئید در کودکان ضروری است. در نهایت، آموزش والدین و ارائه اطلاعات جامع و دقیق به آنها در مورد این بیماری و نحوه مدیریت آن، نقش بسیار مهمی در بهبود نتایج درمان و کیفیت زندگی کودکان مبتلا خواهد داشت.
Works cited
1. Congenital Hypothyroidism – Pediatric Endocrine Society, 2. Congenital Hypothyroidism | Endocrine Society, 3. Congenital Hypothyroidism – American Thyroid
یک پاسخ
Association, 4. Hypothyroidism in Children and Adolescents | American Thyroid …, https://www.thyroid.org/hypothyroidism-children-adolescents/ 5. Special Issue : Diagnosis and Treatment of Pediatric Thyroid Disease – MDPI, https://www.mdpi.com/journal/children/special_issues/3CEN8903P9 6. Updated AAP Guidelines on Newborn Screening and Therapy for Congenital Hypothyroidism | AAFP, https://www.aafp.org/pubs/afp/issues/2007/0801/p439.html 7. Congenital Hypothyroidism: Screening and Management …, https://publications.aap.org/pediatrics/article-abstract/151/1/e2022060419/190311 8. Congenital Hypothyroidism: Screening and Management | Pediatrics – AAP Publications, https://publications.aap.org/pediatrics/article-abstract/doi/10.1542/peds.2022-060420/190308 9. Congenital hypothyroidism – PubMed, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22570946/ 10. Thyroid Disorders Spectrum in Pediatric Endocrine Clinic; Seven-Year Experience of a Teaching Hospital in Saudi Arabia – PubMed Central, https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC9955412/ 11. Congenital hypothyroidism: MedlinePlus Genetics, https://medlineplus.gov/genetics/condition/congenital-hypothyroidism/ 12. Pediatric thyroid diseases, https://etj.bioscientifica.com/collection/ETJ-pediatric-thyroid-diseases 13. TARGETED LEVOTHYROXINE THERAPY FOR TREATMENT OF CONGENITAL HYPOTHYROIDISM – PMC, https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC5808429/ 14. Acquired Hypothyroidism – Pediatric Endocrine Society, https://pedsendo.org/patient-resource/acquired-hypothyroidism/ 15. Congenital Hypothyroidism: Screening and Management – AAP Publications, https://publications.aap.org/books/chapter-pdf/1639916/aap_9781610027335-part03-congenital_hypothyroidism.pdf 16. Congenital Hypothyroidism Guidelines – Medscape Reference, https://emedicine.medscape.com/article/919758-guidelines 17. Congenital Hypothyroidism: Screening and Management – PubMed, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36827523/ 18. American Academy of Pediatrics AAP Section on Endocrinology and Committee on Genetics, and American Thyroid Association Committee on Public Health: Newborn screening for congenital hypothyroidism: recommended guidelines – PubMed, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8502532/ 19. Congenital Hypothyroidism: A 2020-2021 Consensus Guidelines Update-An ENDO-European Reference Network Initiative Endorsed by the European Society for Pediatric Endocrinology and the European Society for Endocrinology – PubMed, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33272083/ 20. European Society for Paediatric Endocrinology Consensus Guidelines on Screening, Diagnosis, and Management of Congenital Hypothyroidism – Oxford Academic, https://academic.oup.com/jcem/article/99/2/363/2536748 21. Congenital Hypothyroidism: A 2020–2021 Consensus Guidelines Update—An ENDO-European Reference Network Initiative Endorsed by the European Society for Pediatric Endocrinology and the European Society for Endocrinology – PMC – PubMed Central, https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC8001676/ 22. Referrals for Elevated Thyroid Stimulating Hormone to Pediatric Endocrinologists, https://www.endocrine.org/journals/journal-of-the-endocrine-society/referrals-for-elevated-thyroid-stimulating-hormone-to-pediatric-endocrinologists 23. Clinical Practice Guidelines | Endocrine Society, https://www.endocrine.org/clinical-practice-guidelines 24. Pediatric Endocrinology – Endocrine Society, https://www.endocrine.org/topics/pediatric-endocrinology 25. The Impact of Acquired Hypothyroidism on the Growth and Metabolic Profiles of Pediatric Patients: A Retrospective Monocentric Study – MDPI, https://www.mdpi.com/2227-9067/12/3/272 26. Journal of Pediatric Endocrinology and Metabolism – ResearchGate, https://www.researchgate.net/journal/Journal-of-Pediatric-Endocrinology-and-Metabolism-2191-0251 27. Journal of pediatric endocrinology & metabolism : JPEM – VIVO, https://vivo.weill.cornell.edu/display/journald5e4b8bd8da8bcc1a225e668a329c6e4 28. Comparison between transient and permanent congenital hypothyroidism on a thyroid function test after re-evaluation, https://e-apem.org/journal/view.php?number=1006 29. Subclinical hypothyroidism in children: updates for pediatricians – apem :: Annals of Pediatric Endocrinology & Metabolism, https://e-apem.org/m/journal/view.php?number=882 30. Thyroid function tests of iodine deficiency goiter can mimic thyroid hormone resistance alpha, https://d-nb.info/1271814528/34 31. MECHANISMS IN ENDOCRINOLOGY
33. Managing Hypothyroidism in Pediatric Patients | [current-page:pager]touchENDOCRINOLOGY, https://touchendocrinology.com/thyroid/journal-articles/managing-hypothyroidism-in-pediatric-patients/ 34. Pediatric Quality of Life in Congenital Hypothyroidism: an Indonesian Study, https://www.ijthyroid.org/journal/view.html?doi=10.11106/ijt.2020.13.2.150 35. Update on Some Aspects of Neonatal Thyroid Disease – Journal of Clinical Research in Pediatric Endocrinology, https://jcrpe.org/articles/update-on-some-aspects-of-neonatal-thyroid-disease/doi/jcrpe.v2i3.95 36. Newborn screening for primary congenital hypothyroidism: past, present and future in – European Thyroid Journal, https://etj.bioscientifica.com/view/journals/etj/14/2/ETJ-24-0358.xml 37. Identification of Primary Congenital Hypothyroidism Based on Two Newborn Screens — Utah, 2010–2016 | MMWR – CDC, https://www.cdc.gov/mmwr/volumes/67/wr/mm6728a4.htm 38. Congenital Hypothyroidism – StatPearls – NCBI Bookshelf, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK558913/ 39. Infants with Congenital Disorders Identified Through Newborn Screening — United States, 2015–2017 | MMWR – CDC, https://www.cdc.gov/mmwr/volumes/69/wr/mm6936a6.htm 40. Congenital Hypothyroidism: An Evolving Common Clinical Conundrum – Oxford Academic, https://academic.oup.com/jcem/article/95/9/4223/2835318 41. Congenital Hypothyroidism: A Guide for Families – Pediatric Endocrine Society, https://pedsendo.org/wp-content/uploads/2020/06/E-Congenital-Hypothyroidism.pdf 42. Congenital Hypothyroidism in Infants – HealthyChildren.org, https://www.healthychildren.org/English/health-issues/conditions/Glands-Growth-Disorders/Pages/Congenital–Hypothyroidism-Infants.aspx 43. Neonatal hypothyroidism: MedlinePlus Medical Encyclopedia, https://medlineplus.gov/ency/article/001193.htm 44. Congenital Hypothyroidism – Endotext – NCBI Bookshelf, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK279004/ 45. Congenital hypothyroidism–signs and symptoms in the newborn period – PubMed, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1237554/ 46. Congenital Hypothyroidism: Symptoms, Causes, and Treatments – Healthline, https://www.healthline.com/health/congenital-hypothyroidism 47. Congenital hypothyroidism – PMC – PubMed Central, https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC2903524/hyroid Patient Information – American Thyroid Association, https://www.thyroid.org/thyroid-information/