روش‌های تشخیص اوتیسم
مقدمه:
اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک اختلال عصبی-رشدی است که بر تعاملات اجتماعی، ارتباطات و رفتارهای فرد تأثیر می‌گذارد. تشخیص زودهنگام اوتیسم می‌تواند به مداخلات زودهنگام و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا کمک کند. در این مقاله به بررسی روش‌های تشخیص اوتیسم بر اساس منابع معتبر می‌پردازیم.
معیارهای تشخیصی DSM-5:
راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده است، معیارهای تشخیصی اوتیسم را به شرح زیر تعریف می‌کند¹:
- کمبودهای مداوم در ارتباطات اجتماعی و تعامل اجتماعی:
- کاستی در تعامل اجتماعی-عاطفی، مانند رویکرد اجتماعی غیرعادی و شکست در مکالمه عادی رفت و برگشتی.
- کاهش اشتراک علایق، احساسات یا عاطفه.
- ناتوانی در شروع یا پاسخگویی به تعاملات اجتماعی.
- کاستی در رفتارهای ارتباطی غیرکلامی که برای تعامل اجتماعی استفاده می‌شود، مانند ارتباطات کلامی و غیرکلامی ضعیف یکپارچه، ناهنجاری در تماس چشمی و زبان بدن، یا نقص در درک و استفاده از حرکات.
- الگوهای رفتاری، علایق یا فعالیت‌های محدود و تکراری:
- حرکات حرکتی کلیشه‌ای یا تکراری، استفاده از اشیاء یا گفتار.
- اصرار بر یکسانی الگوها، پایبندی انعطاف‌ناپذیر به روال‌ها، یا الگوهای تشریفاتی.
- علایق بسیار محدود و ثابت که از نظر شدت یا تمرکز غیرطبیعی هستند.
ابزارهای تشخیصی:
- مصاحبه تشخیصی اوتیسم – تجدید نظر شده (ADI-R):
- این ابزار شامل مصاحبه‌ای جامع با والدین یا مراقبین کودک است که اطلاعات دقیقی در مورد رفتارهای کودک ارائه می‌دهد².
- برنامه مشاهده تشخیصی اوتیسم (ADOS):
- این ابزار نیاز به مشاهده مستقیم رفتار کودک توسط یک متخصص آموزش دیده دارد. ADOS شامل مجموعه‌ای از فعالیت‌ها و تعاملات است که به ارزیابی مهارت‌های اجتماعی، ارتباطی و رفتاری کودک کمک می‌کند².
- مقیاس رتبه‌بندی اوتیسم در دوران کودکی (CARS):
- این ابزار شامل مشاهدات کودک و مصاحبه با والدین یا مراقبین است و به ارزیابی شدت علائم اوتیسم کمک می‌کند².
- مقیاس تشخیصی اوتیسم گیلیام (GARS):
- این ابزار شامل پرسشنامه‌ای است که توسط والدین یا مراقبین تکمیل می‌شود و به ارزیابی رفتارهای مرتبط با اوتیسم می‌پردازد².
- مصاحبه تشخیصی اختلال اجتماعی و ارتباطی (DISCO):
- این ابزار شامل مصاحبه‌ای جامع با والدین یا مراقبین است که به ارزیابی مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی کودک کمک می‌کند².
بحث:
تشخیص اوتیسم نیاز به ارزیابی دقیق و جامع دارد که شامل مشاهده رفتارهای کودک، مصاحبه با والدین و استفاده از ابزارهای تشخیصی معتبر است. تشخیص زودهنگام و دقیق اوتیسم می‌تواند به مداخلات زودهنگام و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا کمک کند.
نتیجه‌گیری:
روش‌های تشخیص اوتیسم شامل معیارهای تشخیصی DSM-5 و ابزارهای تشخیصی مختلفی است که به ارزیابی دقیق رفتارها و مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی کودک کمک می‌کنند. استفاده از این روش‌ها و ابزارها می‌تواند به تشخیص زودهنگام و مداخلات مناسب برای بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند.
این مقاله می‌تواند به عنوان یک منبع علمی معتبر برای سایت داکپد استفاده شود و اطلاعات مفیدی در مورد روش‌های تشخیص اوتیسم ارائه دهد. اگر نیاز به اطلاعات بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!
¹: کلینیک رسش
²: Cochrane
(1) اتیسم در DSM-5 – معیارهای تشخیص اوتیسم | کلینیک رسش.
(2) ابزارهای تشخیص برای اختلال طیف اوتیسم در کودکان پیش‌دبستانی چقدر دقیق ….
